Najčešći benigni tumori cerviksa materice su cervikalni polipi (polypus cervicis) a nešto ređi su miomi i leomiomi.
Klinička slika
Polip
cerviksa može biti okruglastog oblika ili izdužen (kad prominira u
vaginu), sa glatkom ili režnjastom površinom, bledo ili tamno crvene
boje, veličine zrna pšenice, pa čak i oraha i nalazi se u spoljašnjem
ušću cerviksa. Često dolazi do sekundarne infekcije površine polipa koja
je u zapaljenju i ulcerisana. Pacijentkinje se obično žale na
sukrvičavo prljanje i krvav fluor koji nastaje zbog lediranja površine
polipa (trenje, koitus, vaginalni pregled). Postoji obilna sluzava
sekrecija koja potiče iz cerviksa (cervikalni fluor) usled ascedentne
infekcije i cervikalnog endometritisa.
Nešto ređi benigni tumori
su miomi koji nastaju iz glatkog mišićnog tkiva grlića. Miom je obično
lokalizovan na prednjoj usni grlića i ređe može da dostigne veličinu
pesnice, kada vrši kompresiju na mokraćnu bešiku i uretru i pričinjava
smetnje pri mokrenju.
Dijagnoza
Postavlja
se na osnovu anamneze, ginekološkog pregleda. Koristan je ultrazvučni
pregled, histerosalpingografija (metoda kod koje se kontrast ubrizgava u
matericu i jajovode i dobije se slika unutrašnjosti tih organa) i
histeroskopija (posmatranje unutrašnjosti materice optičkim
instrumentom). Da bi se potvrdilo da se radi o cervikalnom polipu,
potrebno je polip odstraniti (polipektomija) uvrtanjem zupčastim
kleštima, potom je obavezna frakcionirana eksplorativna koretaža.
Dobijeni materijal se šalje na histopatološki pregled.
Lečenje
Veliki benigni tumori koji uzrokuju simptome i razvijaju komplikacije preporučljivo je hirurški lečiti.
