Apraksija

Apraksija je gubitak sposobnosti da se izvedu namerne ili nenamerne radnje.

Uzrok nastanka

Apraksija nastaje kao posledica disfunkcije delova mozga, naročito parijetalnog režnja, koje mogu nastati zbog različitih oboljenja mozga ( šlog, demencija, tumori i dr).

Klinička slika

Postoji više oblika apraksija:

Motorna apraksija, karakterisitike:

    Oštećenje kontralateralne senzo – motorne regije (prednji i zadnji region oko centralne brazde)
    Teškoće izvođenja naizmeničnih, finih pokreta
    Pokreti gube melokinetičnost, izvode se sporo, sa naporom, neprecizno
    Pogođenost vremenske dimenzije pokreta

Ideomotorna apraksija:

    Oštećenje levog parijetalnog režnja
    Pacijent ne može da izvede jednostavne gestove na nalog (vojnički pozdrav, da se prekrsti itd. ) ali ih izvodi automatski,
    Izvođenje složenih pokreta je otežano jer je otežano izvođenja jednostavnih u okviru složenih pokreta

Ideatorna apraksija:

    Difuzna oštećenja  P-T-O raskršća
    Jednostavni pokreti se izvode korektno ali postoji nemogućnost izvođenja složenih pokreta zbog poremećenog redosleda jednostavnih pokreta koji ih čine ( ne može da upali sveću ili cigaretu sa šibicom).
    Izgubljena šema, plan za izvođenje složenog pokreta

Konstruktivna apraksija:

    Oštećenje  levog, desnog ili oba parijetalna režnja
    Nesposobnost konstrukcije (slaganje) elemenata u prostoru, dvo- ili trodimenzionalnom  (crtež, slaganje šibica, kocki)
    Razlike između konstruktvna apraksije levog i desnog parijetalnog režnja
    U sklopu Gerstmann-ovog sindroma

Specijalizovane apraksije:

Apraksija oblačenja, hoda, buko-facijalna

Dijagnoza

Postavlja se na osnovu kliničke slike, neurološkog pregleda, laboratorijskih analiza, rendgenografije, CT-a (kompjuterizovana tomografija), NMR-a (nuklearna magnetna rezonanca) mozga, EEG-a (elektroencefalografija), EMNG (elektromioneurografija) i drugih ispitivanja.

Lečenje

Lečenje uključuje fizikalnu i govornu terapiju i lečenje osnovne bolesti čiji je simptom apraksija.