Dispnejom nazivamo osećaj teškog disanja ili potrebu da se više diše.
Uzrok nastanka
Naglo nastala dispneja ukazuje na plućni embolizam, bronhijalnu astmu, spontani pneumotoraks, inhalaciju stranog tela ili edem pluća. Postupniji početak odgovara dispneji u emfizemu pluća, pleuralnom izlivu, plućnoj fibrozi, karcinomima pluća i insuficijenciji srca. I blaža dispneja može se naglo ispoljiti kad postoje dodatni činioci-fizički zamor ili pridružena bolest.
Klinička slika
Dispneja predstavlja simptom i treba ga razlikovati od vidljivog napornog rada disajne muskulature, s kojim može ali i ne mora da bude povezan. Bolesnici je različito opisuju: kao teško disanje, stezanje u grudima, nedostatak vazduha i prepunjenost pluća. Kod naglog nastanka bolesnici osete i minimalne promene, dok hronični bolesnici mogu da se subjektivno osećaju relativno dobro i kad je vidljiv napor disajnih mišića. Kod manjih poremećajha ventilacije pluća, a kad su restrikcijske bolesti pluća u pitanju i kod težih poremećaja, nastaje uglavnom u toku fizičkog napora, dok se u bronhoopstrukcijskim bolestima i odmaklim restrikcijskim bolestima oseća i u miru.
Dijagnoza
Osnovno oboljenje se postavlja na osnovu anamneze, objektivnog pregleda, pregleda sputuma, rendgenografije grudnog koša, CT-a (kompjuterizovana tomografija), NMR-a (nuklearna magnetna rezonanca), isipitivanja plućne funkcije, scintigrafije pluća i dr.
Lečenje
Leči se osnovno oboljenje koje je uzrokovalo dispneju.
